Klik om de foto's én aftermoviete bekijken ↓
De overheid zal de komende jaren steeds strikter gaan sturen op duurzaamheid van bedrijven. Deze invloed wordt onder andere uitgeoefend via de financiële sector. Daarom zal het gesprek voor veel bedrijven met hun bank of investeerder de komende jaren over de aard van de activiteiten gaan en de mate van bijdrage aan een duurzame samenleving. Financiële afdelingen kunnen zich hierop voorbereiden door op de hoogte te zijn van deze regelgeving.
Per 10 maart 2021 gaat de SFDR (Sustainable Finance Disclosure Regulation) in werking. Deze Europese informatieverordening is van toepassing op financiële marktpartijen waaronder pensioenfondsen, vermogensbeheerders, banken, verzekeraars en financieel adviseurs. De SFDR is ook van toepassing op marktpartijen die geen duurzame financiële producten aanbieden. Deze wetgeving betreft zowel het inzichtelijk maken van klimaatrisico’s (NFRD – Non-Financial Reporting Directive) en taxonomie (EU Taxonomie).
Financiële marktpartijen moeten volgens de SFDR transparant zijn over:
1. Integratie van duurzaamheidsrisico’s (artikel 3)
In het beleggingsbeleid moet worden vastgelegd hoe duurzaamheidsrisico’s worden geïntegreerd in beleggingsbeslissingen of – bij financieel adviseurs beleggingsadvies.
2. Ongunstige effecten van beleggingsbeslissingen (artikel 4)
Financiële marktpartijen moeten in een verklaring over het ‘due diligence’ beleid op hun website beschrijven of en hoe zij de ‘belangrijkste ongunstigste effecten van beleggingsbeslissingen’ in aanmerking nemen. Als marktpartijen hier niet voor kiezen, dan moeten zij met duidelijke redenen omschrijven waarom dit niet gebeurt (‘comply or explain’).
3. Beloningsbeleid (artikel 5)
Om buitensporige duurzaamheidsrisico’s te voorkomen, moeten deze risico’s in het beloningsbeleid worden meegenomen. Dit betekent dat de beloning van het personeel mede wordt gebaseerd op prestaties op het gebied van duurzaamheid.
4. Integratie duurzaamheidsrisico’s in precontractuele informatie over financiële producten (artikel 6 en 7)
Marktpartijen moeten in hun precontractuele informatie beschrijven op welke manier bij beleggingsbeslissingen rekening wordt gehouden met duurzaamheidsrisico’s en welke impact dit heeft op het verwachte rendement (artikel 6). Het gaat hier bijvoorbeeld om prospectussen en brochures.
5. Duurzame financiële producten in precontractuele informatie (artikel 8 en 9)
Indien een financieel product ecologische of sociale kenmerken promoot (‘artikel 8 of lichtgroene producten’) of een duurzaam doel nastreeft (‘artikel 9 of groene producten’), moeten nadere regels over duurzaamheid worden nageleefd. Dit betekent dat producten die momenteel in precontractuele documentatie (prospectussen en promotiemateriaal) als duurzaam worden aangeboden moeten worden geanalyseerd of deze zich volgens de richtlijnen van de SFDR ook als zodanig kwalificeren.
6. Promoten van ecologische of sociale kenmerken en van duurzame beleggingen op websites en in periodieke verslagen (artikel 10 en 11)
Een beschrijving van de ecologische of sociale kenmerken of van de duurzaamheidsdoelstelling moet op de website worden gepubliceerd. Ook moeten methoden en bronnen van het beoordelen, meten en monitoren van de ecologische of sociale kenmerken of van de doelstelling op de website worden beschreven (artikel 10). In periodieke verslagen moet worden beschreven de mate waarin aan de ecologische of sociale kenmerken is voldaan of het duurzaamheidsdoel is bereikt (artikel 11).
De EU Taxonomie heeft ten doel om de klimaatdoelstellingen te verscherpen. De Taxonomie is een lijst van economische activiteiten in verschillende sectoren met technische screeningscriteria om bij te dragen en geen schade te doen aan milieudoelstellingen. De goederen of diensten die een bedrijf aanbiedt wordt in deze taxonomie gezien als de economische activiteit. Deze lijst zegt enkel iets over de kenmerken van de activiteit en zegt niets over het risicoprofiel van het bedrijf. Wel zou je ervan uit kunnen gaan dat voor de lange termijn milieubelastende activiteiten zwaarder belast kunnen worden, bijvoorbeeld in fiscale zin.
Als duurzame activiteiten wordt hierin onderscheiden:
Voor deze ontwikkeling is de volgende tijdlijn goed om te weten:
De EU-wetgeving vereist dat grote ondernemingen (>500 medewerkers) bepaalde informatie openbaar maken over de manier waarop zij werken en de sociale en milieu-risico’s beheren. Dit helpt investeerders, consumenten, beleidsmakers en andere belanghebbenden om de niet-financiële prestaties van grote ondernemingen te evalueren. De richtlijn schrijft voor dat documenten met betrekking tot de openbaarmaking, zoals jaarverslagen, duurzaamheidsverslagen en geïntegreerde verslagen, de onderstaande onderwerpen moeten bevatten:
De rapportage moet een beschrijving bevatten van het bedrijfsmodel van de onderneming, een beschrijving van het beleid dat over bovenstaande onderwerpen is vastgesteld, het resultaat van dat beleid, de risico's in verband met de onderwerpen die verband houden met de activiteiten van de onderneming, en nietfinanciële essentiële prestatie-indicatoren die relevant zijn voor het specifieke bedrijf.
Ieder bedrijf kan te maken krijgen met het inzicht verschaffen aan de financiële instellingen van:
Meer weten over rapporteren over duurzaamheid, het verschaffen van inzicht in klimaatrisico’s of het vormen van een duurzaamheidsstrategie? Neem contact op met Diane Zandee via diane.zandee@finchainconsulting.com of bel +31629560095.
Als ervaren (interim) directeur op het snijvlak van financiën en duurzaamheid helpt Diane bij het creëren van waarde in Duurzaamheid en de Circulaire Economie: Van visie naar strategie naar operatie. Ze heeft een achtergrond in Bedrijfskunde, als gecertificeerd (financieel) Controller en in Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Sinds een aantal jaren doet zij een promotieonderzoek naar Besluitvorming in de circulaire economie aan Nyenrode Business Universiteit. Diane geef ook colleges op Nyenrode en gastcolleges op andere universiteiten zoals Avans Hogeschool en Hogeschool Den Haag.
.png)